Rozdział III " Ostatnia wizyta w szkole "

                    W nocy miałam dziwny sen; stałam pomiędzy ruinami starej świątyni, chyba na Akropolu. Przede mną stała kobieta o ziemistej  sukni, oczy miała zamknięte, cerę  bardzo bladą. Postawę miała dumną i iście królewską. Dokładne tak wyobrażałam sobie Gaję. Wokół kobiety stało  8 potworów o wężowych nogach, byli to giganci,aby ich pokonać potrzebny jest heros i bóg. Przysłuchałam się ich rozmowie:

-Płyną na statku "Argo II". Syn Posejdona z córką Ateny wydostali się z Tartaru i zablokowali  Wrota Śmierci

- To nic ,Herosi to bardzo słabe istoty -powiedziała sennym głosem Gaja- płyną prosto w pułapkę tutaj musimy złożyć 2 półbogów w ofierze w dzień  święta Spes.

                    Wszystko rozpłynęło się ,a ja usłyszałam głos mojej matki:

-Jesteś bardzo potężna, ale musisz się nauczyć to kontrolować, bo skrzywdzisz swoich bliskich.

                    Głos zmieniał się w czyjś inny, to Ann próbowałam mnie zbudzić:
   
-Wstawaj ! Musimy iść do szkoły!

-Ja dziś nigdzie nie idę...

-Właśnie że idziesz- i zabrała mi poduszkę oraz kołdrę

-Daj mi jeszcze pół godziny- mamrotałam

-Czekaj niech się zastanowię .... NIE!

-To będziesz musiała mnie zmusić

-Dobra sama tego chciałaś.....-wzięła mój pamiętnik- ....29 czerwca , Drobi Pamiętniku ! nic spec......

-Dobra, Dobra! Przekonałaś mnie ... Już wstaję tylko mi to oddaj !

- Ani mi się śni- uśmiechnęła się szeroko

-Dobra koniec tej zabawy- wstałam z łóżka i odebrałam moją własność

- Ruszamy za 5 minut! - rzuciła od niechcenia

-Żartujesz..
.
-Chciałabym...ruszaj tyłek !

                     Zaczęłam czarować: włosy uczesane, zęby wyszczotkowane, jeszcze ciuchy. Pojawiły się na mnie jasne szorty i bardzo obcisła, krótka bluzka z napisem po grecku: Posejdon rządzi!

-Zostały 3 minuty -Ann liczyła czas.

                W pośpiechu wrzucałam do plecaka przygotowany przez Córkę Apolla lunch .

-Została minuta, nie wzięłaś swojego sygnetu.

                    Z szafki nocnej przyfruną do mnie pierścień.

- 10, 9, ....

                     Zbiegając po schodach pospiesznie zakładałam swoje Vansy.

-Ruszamy! - oznajmiła An

                        W szkole nic ciekawego się nie dział , dostałam 3 z matmy z czego byłam dumna ,a Ana 5, zawsze była najlepsza, pomimo to wszyscy ją lubili.

- W końcu po lekcjach- powiedziałam z ulgą

-Nareszcie -dodała Ana-Ja idę spakować się na misję

-Ja też , zobaczymy się za godzinę u mnie?

-Dobrze.

                          Otwieram drzwi do domu ....nagle poczułam energię potwora. W mojej dloni zmaterializował się miecz, który dostałam wczoraj. Wchodzę do salonu ...zamieram...wszystko rozwalone , a na szczątkach komody ... stoi Chimera! I to na szczątkach mojej ulubionej komody, nie no tego jej nie daruję!!! Poczułam przyjemy uścisk w żołądku , odczuwam go zawsze, gdy korzystam z boskich zdolności. Z krzykiem zaatakowałam potwora; starałam ciąć mieczem koło jej głów , ale spiż tylko odbijał się od skóry ...to było bardzo dziwne i nigdy mi się to nie przytrafiło.Zrobiłam wślizg pod brzuch, może tam uda mi się wbić miecz...niestety,  nie ma nawet draśnięcia. Wykonałam szybkie salto w tył ,stanęłam na podłodze i poczułam bardzo mocne uderzenie w klatkę piersiową i runęłam na podłogę.

                          To potwór przewalił mnie swoimi przednimi łapami i właśnie łamał mi żebra. Zaczęłam krzyczeć z bólu, słyszałam trzask łamanych kości .I wtedy poczułam przypływ energii , moja aura była tak silna, że potwór lekko ustąpił. Skupiłam się i zamknęłam oczy skupiłam się na źródle moich mocy i silna magiczna energia wybuchnęła ze mnie , a ja unosiłam się w powietrzu . Otworzyłam oczy. Potwór zamienił się w pył. Zablokowałam energię wciąż we mnie pulsującą.Mieszkanie wyglądało jak po wybuchu bomby , jedyne co pozostało po meblach to czarne szczątki .Chciałam rzucić zaklęcie naprawiające zniszczenia ,ale przerwał mi w tym ostry ból. Upadłam na podłogę.Zaczęłam szeptać zaklęcia uzdrawiające, wciąż nie mogłam się poruszyć . Pomyślałam, że gdybym w jakiś sposób znalazła się w wodzie to uleczyłabym się o wiele szybciej. Lecz nic więcej nie zdążyłam zrobić . Zemdlałam.

                           Ktoś krzyczał .Chyba była to Ann . W ustach poczułam smak nektaru i od razu poczułam się lepiej .Zmusiłam się do otworzenie oczu , jednak nie udało mi się to ,próbowałam szepnąć: "więcej" , lecz nie mogłam. Wtedy przypomniałam sobie że Ana jest telepatką. Usilnie myślałam: "Nektar",czekałam na reakcję, przez chwilę nic nie słyszałam. Potem poczułam ciepło na swoich ustach .Poczułam więcej energii, otworzyłam oczy :

-O bogowie- powiedziała z przerażeniem

-Coś nie tak?-szepnęłam

-Nic, nic odpoczywaj. - Powiedziała głaszcząc moje włosy

                           Zasnęłam. Po kilku godzinach poczułam że mogę chodzić,a kości się zrosły . Otworzyłam oczy, Ann wciąż tu była i patrzyła na mnie z przerażeniem:

-Twoje oczy....

-Co?

-Zobacz sama- podała mi lusterko

__________________________________________________________________

Jest już nowy rozdział dzięki za komy w poprzednich rozdziałach i proszę o następne

~LoLa